meshkatenoor

مسئله آیا رومانتیسم توانسته عشق را به جوان امروزی هدیه کند ؟

از دیرباز مفهوم عشق و دلباختگی جز جدایی ناپذیر زندگی بشر بوده است .وجود داستان های عاشقانه ای چون شیرین و فرهاد ،لیلی و مجنون ،رومئو و ژولیت در آثار نویسندگان نشان از وجود جذابیت مفهوم عشق دارد ‌.

این قالب کهنه که عاشق دلباخته ی معشوق شده و همه ی خود را ذوب در وجود او می‌کند، به همراه اش مفاهیم ایثار ،جانفشانی ،قربانی شدن و …. می‌آید که با رومانتیسم امروز در تضاد است .

مکتب رومانتیسم در قرن نوزدهم پا به عرصه ی وجود گذاشت و تا به امروز عشقی آتشین را به نمایش گذاشته است .در آثار نویسندگان ،سبک فیلم هایی که عاشقانه هستند ،نمایشنامه ها ،…‌ همه عشقی را به نمایش می‌گذارند که سراسر شیفتگی است،پر از هیجان و تب و تاب ،عاشق کاملا از خود بیخود شده و بیقرار معشوق است تا به وصال او برسد آن هم به هر طریقی ؟!عشقی که سراسر پاکی و قداست بود حال با این نمایش از واژه‌ی ناب و بی آلایش عشق اینگونه نمایان شده و جوان امروز را به کام خود فرو برده !!

جوان امروز هم در پی این سراب ،تمام عمر خود را می‌گذارد که این طعم لذت بخش اما کوتاه را بچشد اما افسوس که در آخر از این گوهر نایاب واژه ای سطحی و میلی زودگذر دست او رانمیگیرد .

جوان امروز ما ،برای عاشقانه زندگی کردن همه راهی را امتحان کرده به قول معروف عشق در یک نگاه نیز او را به آرامشی که در پی اش بوده نرسانده 

در کتاب آگاهانه دوست داشتن آقای آلن دوباتن زیبا به مقایسه ی عشق حقیقی و رومانتیسم می پردازد .نویسنده ی کتاب با بررسی رومانتیسم اینگونه به جریان نگاه می‌کند که عشق جدای از حس لذت بخش و شوریدگی که به همراه دارد می‌تواند کاملا عاقلانه باشد .

بله عشق و عقل می‌تواند در کنار هم آن عشقی اسطوره ای را به همراه بیارد و زوجین با چشیدن از این معجون لذت بخش زندگی آرامی را تجربه کنند 

هنر عشق ورزیدن دیگر مفهومی است که نویسنده ی کتاب به آن اشاره می‌کند، یعنی هر کسی با مواجهه با عشق باید بتواند این عشق را با مهارت اش حفظ کند اینگونه که رومانتیسم به بیان عشق می‌پردازد وصال شورانگیز پایانی تلخ به همراه دارد اما اگر این وصال همراه با چاشنی عقل و تدبیر باشد لذتی دوچندان به همراه می آورد .

بدتر از بدحجابی / علیرضا پناهیان

حجت الاسلام پناهیان:

آنچه که بدتر از بدحجابی است؛ مسابقه‌ای است که برای بدحجابی رواج پیدا می‌کند. بعضی‌ها شاید خودشان هم این‌قدر نخواهند بدحجابی کنند، ولی وقتی یک موجی در جامعه ایجاد می‌شود، مانند یک مد که رواج پیدا می‌کند، افراد نمی‌توانند خودشان را کنترل کنند، دچار جوّ می‌شوند و موج آنها را می‌برد.
اگر کسی بدحجاب بود آنقدر بد نیست که بعضی‌ها مسابقه برای بدحجابی را در جامعه رواج می‌دهند. اگر چه بدحجابی خودش به رواج بدحجابی کمک می‌کند، اما نقش مؤثر رسانه‌های مُبلّغ و مروّج بدحجابی را نباید دست‌کم گرفت. فقط رسانه‌ها هم نیستند؛ بعضی از سیاستمداران وقتی کم می‌آورند، یا طمع به رأی بیشتر از استحقاق‌شان پیدا می‌کنند، به این موج دامن می‌زنند. چگونه؟ با تحقیر ارزش حجاب، با تحویل گرفتن بدحجابی، با نیش زدن به کسانی که طرفدار حجابند.
گاهی از اوقات هم رفتار طرفداران حجاب ممکن است اثر سوء بجا بگذارد و بعضی‌ها را از سر لج‌بازی به مسابقه گذاشتن برای بدحجابی وادار کند.
یکی از عوامل فرهنگ‌سازی در یک جامعه، انواع مسابقه‌هایی است که در جامعه رواج پیدا می‌کند و یا دست‌هایی آنها را رواج می‌دهند.
آدم‌های خوب و سالم همیشه امواج مثبت در جامعه ایجاد می‌کنند، موج‌هایی از مسابقه برای خوب شدن در جامعه ایجاد می‌کنند. مثلاً شهدا همیشه مردم را به مسابقه برای خوب شدن فرا می‌خوانند.
درسنامۀ تنهامسیر جلسۀ 78 (94/10/18)

اگر خیلی از غیرمتدیین جذب نشده‌اند، به‌خاطر ضعف‌هایی است که-در آدم مذهبی‌ها هست ولی- ما زیاد به آن ضعف‌ها توجه نداریم و من می‌خواهم توجهِ شدید شما را به آن ضعف‌ها جلب کنم. یکی از آن ضعف‌ها «نداشتن سعۀ صدر» است. «أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ»(شرح/1) آدم باید «شرح صدر» داشته باشد. این شرح صدر خیلی بیشتر از آن مقداری باید باشد که ما داریم. و اهمیت این شرح صدر، خیلی بیشتر از آن است که ما فکر می‌کنیم. و نبود این شرح صدر، ضررش خیلی بیشتر از آن چیزی است که ما فکر می‌کنیم! و به دست آوردنِ این شرح صدر برای بچه‌مذهبی خیلی سخت‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنیم.

(حجه الاسلام پناهیان)